Panama en Costa Rica - Flora en fauna

Nadat we via een flinke omweg vanuit Cartagena naar Panama City waren gevlogen, zagen we eindelijk weer vertrouwde gezichten. De ouders van Jolien, Wilma en Roland, zouden een stukje met ons meereizen door Midden-Amerika. Door een leuke aanbieding zaten we relatief goedkoop in een mooi hotel midden in Panama City, met zwembad. Een mooie plek om Roland en Wilma te verwelkomen in onze reis.

Terwijl Jolien en ik zaten te wachten op het vliegveld om hun mee naar het hotel te nemen, zag ik ze ineens staan voor de douane. Toch best grappig als je ineens twee bekenden ziet na zo'n lange tijd. Na minder dan een minuut voelde het weer als vertrouwd. Natuurlijk zijn we naar het Panamakanaal geweest als eerste uitje. We hadden geluk want er gingen net twee boten door het kanaal heen. Daarna zijn we de stad zelf gaan verkennen, maar een leuk barretje aan het water hebben we niet kunnen vinden.

Daarom zijn we in alle vroegte vertrokken naar de San Blas eilanden waar we lekker konden snorkelen en op een eiland sliepen dat niet veel groter is dan twee voetbalvelden (we hebben het opgemeten). Elke dag gingen we naar een ander eiland om te snorkelen en te relaxen. Met een lekkere zonnetje, zeesterren, vissen en een schipwrak konden we ons prima vermaken. Sommige mensen hadden zich iets beter moeten insmeren (Roland, Wilma), want dat Nederlandse huidje was nog niet gewend aan zoveel zon. Klinkt helemaal niet verkeerd natuurlijk, maar dan is het wel een vereiste dat het weer ook mee werkt. De tweede dag hield ons geluk helaas op en begon het te regenen en de verveling toe te slaan.

De derde dag was het helaas verslechterd en besloten we om terug te gaan naar Panama City om daar gelijk de bus te pakken naar David. Daar verbleven we in het Purple house waar alles dan ook paars was. Ik denk dat alleen de hond niet een bijpassende kleur had.. Daar hebben we rustig aan gedaan en zijn we de volgende dag naar het noorden gereden om daar de grens over te steken naar Costa Rica. Best wel een uitdagende manier want we gingen te voet over een niet al te stevig uitziende brug met onze backpacks en rugzakken.

We kwamen aan in Puerto Viejo waar een relaxte surferssfeer hangt. We zijn naar een jaguar reservaat geweest waar eigenlijk allerlei dieren werden opgevangen. In de apenkooi werden we beklommen door de aapjes en de gids maakte ons bang met een paar adviezen over slangen. Vanuit het reservaat liepen we terug naar het hostel, maar de hoge golven konden we niet negeren en we zijn lekker de zee in gezwommen waar we ons prima vermaakte. Verder hebben we in de jungle een canopy tour gedaan waar je met een kabelbaan van het ene naar het andere platform glijdt. Erg leuk om te doen en zeker voor herhaling vatbaar. De volgende dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we lekker een rondje gaan fietsen en natuurlijk hebben we ook weer een verfrissende duik genomen.

De plek waar we weer afscheid zouden nemen van Wilma en Roland was San José, dus daar gingen we naar toe. Aan het einde van de middag kwamen we daar aan. We werden opgehaald door de eigenaar van ons hostel. Hij maakte ons lekker voor een trip de volgende dag en we gingen akkoord. Hij liet ons kolibries, luiaarden en giftige kikkers zien en hij nam ons mee naar een rivier waar we met een touw in het water konden springen. Als afsluiter konden we even bijkomen in een natuurlijk hotspring. En toen was het tijd dat we afscheid namen van Roland en Wilma. Wilma had nog wel m'n shirt gemaakt, de vlaggetjes op m'n tas gezet en m'n haar geknipt dus bedankt daarvoor. Helaas was dit afscheid wel voor 9 maanden en het voelde ook erg vreemd om weer met z'n tweetjes verder te reizen.