Zimbabwe & Botswana - Magische momenten
Blijf op de hoogte en volg Thom
03 Augustus 2015 | Botswana, Dekar
De grens oversteken van Zambia naar Zimbabwe duurde niet lang. Daar moesten we helaas ook weer afscheid gaan nemen van een aantal mensen en kwamen er weer nieuwe bij. Deze keer zat de truck helemaal vol met 21 mensen plus de crew.
Vanaf Azië wilde ik al heel graag raften maar nu kon het eindelijk in Zimbabwe op de Zambezi rivier. Eerst moesten we afdalen naar de rivier om uiteindelijk in de boot te stappen. We kregen instructies over hoe we moesten sturen en wat we moesten doen als we uit de boot vielen.
We zaten met z’n achten in een boot. De eerste keer dat de boot bijna omsloeg ging iedereen aan mijn kant van de boot eruit. Terwijl ik werd meegenomen door de stroming raakte ik bijna m’n schoen kwijt. Ik zat al te overwegen om m’n schoen op te geven aangezien ik ‘m niet aankreeg en elke keer kopje onder ging. Uiteindelijk toch kunnen redden en ook weer aan boord kunnen klimmen. De tweede keer ging heel de boot om en iedereen viel er dan ook uit. Af en toe zag je ook een krokodil aan de oever liggen maar die zwommen je niet achterna, gelukkig. Het was echt zo gaaf als ik me had voorgesteld.
’s Avonds kregen we een lokale maaltijd met onder andere wormen (gebakken, geen levende) en een optreden van de lokale band denk ik. Ik moet zeggen dat ze best goed waren.
De volgende dag vertrokken we naar Hwange, waar we weer op safari gingen. We waren best verwend met alle dieren die we al gezien hadden, maar toch was het indrukwekkend om de olifanten, giraffes en zebra’s van dichtbij te zien. ’s Avonds deden we een nacht safari die eigenlijk best tegenviel aangezien we niks zagen. Toch was het moment toen we vlakbij een kudde olifanten stonden met de motor uit en alleen maar maanlicht erg magisch. Helemaal toen een baby olifantje trompetterde en de hele kudde kwam aangestormd om te kijken wat er aan de hand was. Omdat het ’s nachts zo koud is hadden we vesten, jassen en zelfs onze slaapzak aangedaan. Ditzelfde deden we toen we vroeg in de ochtend nog een safari deden.
We bezochten de dag erop een reservaat voor wilde honden. Deze dieren worden helaas gezien als ongedierte en hun populatie gaat hard achteruit terwijl het echt mooie dieren zijn. Ook neushoorns worden met uitsterven bedreigd. We deden een loop safari met Ian de lokale gids die veel wist van zowel neushoorns als Bush Men. We reden met open jeeps het neushoorn reservaat in waar uitdrukkelijk werd gevraagd om niet je locatie bepaling aan te zetten als je foto’s maakte aangezien stropers daar gebruik van maken als ze op neushoorns jagen. Het is echt zo jammer dat deze dieren op deze manier worden uitgemoord.
We stopten de jeeps en liepen gewoon naar een neushoorn toe. In je achterhoofd houdende dat deze beesten je binnen een paar seconden kunnen doden was het een aparte ervaring om op minder dan 2 meter naar deze beesten te lopen. Maar wel heel gaaf. Moeder en jong vonden het ook prima toen we dichtbij kwamen met ongeveer 20 mensen.
Vervolgens gingen we naar de grottekeningen kijken van de Bush Men. Ian wist er onder andere over te vertellen dat zij waarschijnlijk de voorouders zijn van de huidige mens. Zo lijkt het erop dat de inheemse mensen op Tasmanië anders waren dan de Aboriginals in Australië en lijken ze meer op de Bush Men zoals we ze in Afrika kennen.
We sloten de dag af bij een lokaal dorpje waar we vriendelijk werden ontvangen door het dorpshoofd. Deze man was een beetje blind en doof en heel enthousiast dat wij er waren. We mochten zelfs zijn jachtluipaard huid omdoen en speer en schild vasthouden om samen met hem op de foto te gaan.
De dag erop gingen we naar een soort opvang voor allerlei dieren. Er was een grote hoeveelheid leeuwen die als een soort koeien tegelijk gingen brullen. Best een indrukwekkend schouwspel. Daarnaast hadden ze ook een aantal cheeta’s en apen. Het leek er alleen op dat de vrouw die ons rondleidde ze meer in het reservaat had om ze te hebben i.p.v. ze proberen terug te zetten in het wild…
Vervolgens gingen we naar de zoutvlaktes in Botswana. We stopten onder andere bij een enorme baobab boom en bezochten een stokstaartjes kolonie. Je kunt eigenlijk best dicht bij die beestjes komen en ze zijn ook erg nieuwsgierig. Daarna hebben we een paar grappig foto’s proberen te maken op de zoutvlaktes.
De volgende morgen werden we door een enorm lawaaierige en oude truck opgehaald om naar de Okavango Delta te gaan. Met een bootje dat voort gepeddeld wordt door middel van een stok te duwen, werden we door een vrouwtje naar een eilandje in de delta gebracht. Nadat we onze tenten hadden opgezet werden we weer met de boot meegenomen om een rondje te varen/lopen. Ik denk dat de delta toch spectaculairder is om vanuit de lucht te zien, we zagen daarentegen ook weinig dieren.
’s Avonds hadden we een gekke voorstelling met de lokale mensen. Een man had zich verkleed als oude man. Hij had een baard getekend met tandpasta en een stok. Het was hilarisch en door de tandpasta rook hij lekker fris.
De laatste plek in Botswana was D’kar wat een camping is die gerund wordt door de lokale Bush Men. We kregen eerst uitleg van een Bush Men hoe ze jagen en eten verzamelen. ’s Avonds vertelden een aantal Bush Men ons verhalen en zongen ze liedjes. Het klonk voor mij steeds als hetzelfde nummer, maar volgens hen ging steeds over verschillende dier. Tja, ik verstond er toch niks van dus ik geloof ze maar haha.
Vanaf Azië wilde ik al heel graag raften maar nu kon het eindelijk in Zimbabwe op de Zambezi rivier. Eerst moesten we afdalen naar de rivier om uiteindelijk in de boot te stappen. We kregen instructies over hoe we moesten sturen en wat we moesten doen als we uit de boot vielen.
We zaten met z’n achten in een boot. De eerste keer dat de boot bijna omsloeg ging iedereen aan mijn kant van de boot eruit. Terwijl ik werd meegenomen door de stroming raakte ik bijna m’n schoen kwijt. Ik zat al te overwegen om m’n schoen op te geven aangezien ik ‘m niet aankreeg en elke keer kopje onder ging. Uiteindelijk toch kunnen redden en ook weer aan boord kunnen klimmen. De tweede keer ging heel de boot om en iedereen viel er dan ook uit. Af en toe zag je ook een krokodil aan de oever liggen maar die zwommen je niet achterna, gelukkig. Het was echt zo gaaf als ik me had voorgesteld.
’s Avonds kregen we een lokale maaltijd met onder andere wormen (gebakken, geen levende) en een optreden van de lokale band denk ik. Ik moet zeggen dat ze best goed waren.
De volgende dag vertrokken we naar Hwange, waar we weer op safari gingen. We waren best verwend met alle dieren die we al gezien hadden, maar toch was het indrukwekkend om de olifanten, giraffes en zebra’s van dichtbij te zien. ’s Avonds deden we een nacht safari die eigenlijk best tegenviel aangezien we niks zagen. Toch was het moment toen we vlakbij een kudde olifanten stonden met de motor uit en alleen maar maanlicht erg magisch. Helemaal toen een baby olifantje trompetterde en de hele kudde kwam aangestormd om te kijken wat er aan de hand was. Omdat het ’s nachts zo koud is hadden we vesten, jassen en zelfs onze slaapzak aangedaan. Ditzelfde deden we toen we vroeg in de ochtend nog een safari deden.
We bezochten de dag erop een reservaat voor wilde honden. Deze dieren worden helaas gezien als ongedierte en hun populatie gaat hard achteruit terwijl het echt mooie dieren zijn. Ook neushoorns worden met uitsterven bedreigd. We deden een loop safari met Ian de lokale gids die veel wist van zowel neushoorns als Bush Men. We reden met open jeeps het neushoorn reservaat in waar uitdrukkelijk werd gevraagd om niet je locatie bepaling aan te zetten als je foto’s maakte aangezien stropers daar gebruik van maken als ze op neushoorns jagen. Het is echt zo jammer dat deze dieren op deze manier worden uitgemoord.
We stopten de jeeps en liepen gewoon naar een neushoorn toe. In je achterhoofd houdende dat deze beesten je binnen een paar seconden kunnen doden was het een aparte ervaring om op minder dan 2 meter naar deze beesten te lopen. Maar wel heel gaaf. Moeder en jong vonden het ook prima toen we dichtbij kwamen met ongeveer 20 mensen.
Vervolgens gingen we naar de grottekeningen kijken van de Bush Men. Ian wist er onder andere over te vertellen dat zij waarschijnlijk de voorouders zijn van de huidige mens. Zo lijkt het erop dat de inheemse mensen op Tasmanië anders waren dan de Aboriginals in Australië en lijken ze meer op de Bush Men zoals we ze in Afrika kennen.
We sloten de dag af bij een lokaal dorpje waar we vriendelijk werden ontvangen door het dorpshoofd. Deze man was een beetje blind en doof en heel enthousiast dat wij er waren. We mochten zelfs zijn jachtluipaard huid omdoen en speer en schild vasthouden om samen met hem op de foto te gaan.
De dag erop gingen we naar een soort opvang voor allerlei dieren. Er was een grote hoeveelheid leeuwen die als een soort koeien tegelijk gingen brullen. Best een indrukwekkend schouwspel. Daarnaast hadden ze ook een aantal cheeta’s en apen. Het leek er alleen op dat de vrouw die ons rondleidde ze meer in het reservaat had om ze te hebben i.p.v. ze proberen terug te zetten in het wild…
Vervolgens gingen we naar de zoutvlaktes in Botswana. We stopten onder andere bij een enorme baobab boom en bezochten een stokstaartjes kolonie. Je kunt eigenlijk best dicht bij die beestjes komen en ze zijn ook erg nieuwsgierig. Daarna hebben we een paar grappig foto’s proberen te maken op de zoutvlaktes.
De volgende morgen werden we door een enorm lawaaierige en oude truck opgehaald om naar de Okavango Delta te gaan. Met een bootje dat voort gepeddeld wordt door middel van een stok te duwen, werden we door een vrouwtje naar een eilandje in de delta gebracht. Nadat we onze tenten hadden opgezet werden we weer met de boot meegenomen om een rondje te varen/lopen. Ik denk dat de delta toch spectaculairder is om vanuit de lucht te zien, we zagen daarentegen ook weinig dieren.
’s Avonds hadden we een gekke voorstelling met de lokale mensen. Een man had zich verkleed als oude man. Hij had een baard getekend met tandpasta en een stok. Het was hilarisch en door de tandpasta rook hij lekker fris.
De laatste plek in Botswana was D’kar wat een camping is die gerund wordt door de lokale Bush Men. We kregen eerst uitleg van een Bush Men hoe ze jagen en eten verzamelen. ’s Avonds vertelden een aantal Bush Men ons verhalen en zongen ze liedjes. Het klonk voor mij steeds als hetzelfde nummer, maar volgens hen ging steeds over verschillende dier. Tja, ik verstond er toch niks van dus ik geloof ze maar haha.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
