Singapore, Maleisië & Thailand - Vreemde gebruiken

Na de geweldige tijd in Indonesië viel Singapore toch een beetje tegen. De dag nadat we geland waren voelde ik me niet lekker (waarschijnlijk een cadeautje van Jolien). Helaas ben ik niet zo stoer zoals Jolien wanneer ze ziek is en gewoon vulkanen beklimt en heb ik niet echt Singapore kunnen ontdekken en mede daarom vond ik het niet zo'n leuk land. Maar ik heb wel ontdekt dat als ik geen eetlust heb, sushi er altijd nog in gaat. Dat zou ik een paar jaar geleden nooit gedacht hebben.

Jolien was ook niet onder de indruk van Singapore en we besloten al vrij snel de bus naar Kuala Lumpur, Maleisië te pakken. Helaas voelde ik me nog steeds niet echt fit en moest Jolien een chagrijnige patiënt verzorgen. Uiteindelijk zijn we naar de dokter gegaan die min of meer zei dat ik me niet moest aanstellen en gewoon moest eten in plaats van vasten. Dat advies werkte na een paar dagen en gelukkig konden we daarna weer samen van Azië genieten.

In Kuala Lumpur zouden we Rob en Elke ontmoeten die respectievelijk 2 en 3 weken met ons zouden gaan reizen. Helaas kwam Rob er op de dag dat hij zou moeten vliegen achter dat zijn paspoort nog maar 1 maand geldig was. Voor Maleisië en Thailand met je paspoort op de dag dat je vertrekt nog minstens 6 maanden geldig zijn... Dus Rob kwam een weekje later naar Azië. Gelukkig wist Elke wel van deze regel en we zagen haar dan ook op 2 april op het vliegveld. Het is trouwens vrij apart dat het duurder is om van Kuala Lumpur naar het vliegveld te gaan dan van Singapore naar Kuala Lumpur...

Na de Petronas towers bezocht te hebben en de vele winkelcentra beu te zijn, bezochten we de Batu Caves. Bij deze grot staat een enorm gouden boeddha beeld. De grot zelf is te bereiken door een steile trap te beklimmen waar een hoop brutale aapjes zitten. Kota Bahru was onze volgende bestemming waar we met een bus naartoe gingen. We reden dwars door Maleisië heen wat een mooi uitzicht gaf op het land. Vanuit Kota Bahru namen we een boot naar de Perhentian eilanden. Daar hadden we een hutje met uitzicht op het strand. Als je het water in liep kon je al vrij snel het koraal en de vissen zien. Je moest alleen wel uitkijken voor alle zeekomkommers die in het water lagen. Niet dat ze gevaarlijk zijn, maar het zijn gewoon vieze beesten.

Toen Jolien naar de wc ging bij een restaurant zag ze dat er een groep varanen in de 'keuken' stond. Het waren grote beesten van een paar meter en het leek alsof ze daar als een soort vee werden gehouden. Ik heb geen idee wat ze er precies mee deden.

Ook op deze plek doken we naar de onderwaterwereld. We genoten van de zonsondergangen en de relaxte sfeer. Zeker een mooi plekje om even helemaal tot rust te komen. Helaas moest Rob dit allemaal missen dus hij moet nog een keer terug vrees ik.. ;)

Vervolgens gingen we naar Penang, waar we Rob eindelijk zouden ontmoeten. Deze keer hadden we een vliegtuig gebruikt om ons te verplaatsen om wat sneller te zijn. We hadden een luxe appartement geboekt tegen een spotprijs wat genieten was. We wachten Rob op op het vliegveld en eindelijk was ons reisgezelschap compleet. De taxichauffeur die ons naar het vliegveld reed, liet ons de dag erop Penang zien. We bezochten vele pagoda's waaronder eentje waar meer dan tienduizend boeddhabeelden stonden. We sloten de dag af met een bezoek aan de aapjes in het park.

De dag erop vertrokken we naar Thailand, het eiland Koh Phi Phi. Een taxi, vliegtuig, grensovergang, bus en boot later kwamen we op het eiland aan. Aldaar een relaxte overnachting geboekt. We aten in een restaurant waar een all-you-can-eat buffet was met verschillende prijzen voor mannen, vrouwen en personen die daar tussen in zweefde (shemales). Koh Phi Phi is een echt party eiland, waar iedereen overdag brak op het strand ligt en zich 's avonds trakteert op verschillende emmertjes sterke drank. Wij dus ook! Er zijn ook een aantal vuurwerkshows waar de ene 'artiest' de andere probeert te overtreffen.

We verlieten het party eiland en na de boot naar het vaste land gepakt te hebben gingen we per nachtbus naar Thailand. Daar zou namelijk een driedaags (of langer) watergevecht beginnen om het nieuwe jaar in te luiden genaamd Songkran. Eenmaal in Bangkok aangekomen, gingen we naar het hostel dat Rob en Elke hadden geregeld en maakten ons gereed voor het watergevecht.

We kochten allemaal een waterpistool en probeerde onze weg naar een vriendin van Jolien, Britt, te vechten die ook in Bangkok was. Na vele veldslagen gewonnen en verloren te hebben vonden we Britt. Door de straat lopen en verschillende mensen raak spuiten was echt heel tof. Je kon je pistool ook laten vullen met ijskoud water wat natuurlijk een iets leuker effect had. Behalve als je er zelf mee beschoten werd. Sommige mensen hadden een subtielere manier en besmeerde je met een soort klei op je gezicht wat heel fijn is als je een baard hebt. Het was een grote chaos en heel leuk om te doen. Het is alleen jammer dat als je 's avonds ergens een hapje wilt eten in je droge kleren de gefrustreerde 'toeristen' het noodzakelijk vinden om alsnog iedereen te raken... Ach zulke mensen kom je dus overal tegen.

De dag erna gingen we weer de strijd aan. Deze keer ontmoette we een Nederlander Jarno, waarmee we naar een ander deel van Bangkok gingen. Ook daar haalden we een nat pak. Om niet voor de derde dag met natte kleren door Thailand te moeten lopen, gingen we een dagje naar Ayutthaya met de trein. Daar huurden we fietsen om de tempels te bezichtigen. Er stonden hier echter ook een hoop mensen langs de kant van de weg die ons natspoten of gooiden. Maar eerlijk gezegd was dat best wel fijn aangezien het zo warm was. Helaas waren de eerste olifanten die ik zag voorzien van toeristen op de rug met een mannetje om het dier in bedwang te houden. Helaas hebben deze dieren geen leuke geschiedenis en worden ze eerst geestelijk gebroken om vervolgens voor de toeristenindustrie gebruikt te worden.

Terug in Bangkok had Rob zijn laatste dagje, waar we nog een drankje deden en wat souvenirtjes shopten. We aten een overheerlijke gefrituurde schorpioen aangezien het ons al zo vaak was aangeboden. Helaas kwam er voor Rob zijn avontuur een einde aan en we namen vroeg in de ochtend afscheid van hem. Tot over een paar maanden bro!

We waren weer met z'n drietjes en gingen naar Chang Mai om naar een reservaat te gaan voor verwaarloosde, mishandelde olifanten. Het heet 'save the elephant' en ik denk dat het een van de weinige oprechte organisaties is waar de beesten echt goed worden behandeld. Het was heel indrukwekkend om zo dicht bij de dieren te komen. We mochten ze fruit voeren en selfies met de olifanten maken (elphies). Om de olifanten te wassen werden ze naar de rivier gebracht en daar gooiden we emmers water over ze heen. Echt heel leuk om te doen en ook heel fijn om zo'n initiatief te kunnen steunen. We bezochten weer wat tempels in Chang Mai (hoe kan het ook anders) en shopten nog wat op de night market.
Eenmaal weer terug in Bangkok was het tijd om afscheid te nemen van onze laatste bezoeker Elke. Zij zou weer naar Nederland vertrekken en wij naar Myanmar. Dat stond eigenlijk niet op de planning maar Jolien wilde er heel graag heen en ik was ook geïnteresseerd in dit land aangezien het nog vrij onontdekt is. Dus tickets geregeld, e-visum aangevraagd, op naar het volgende avontuur!