Argentinië - We zijn begonnen
Door: Thom Buijs
Blijf op de hoogte en volg Thom
23 September 2014 | Argentinië, Salta
Iets meer dan twee weken zijn we nu weg. Toch voelt het door al die indrukken veel langer. Op 3 september landden we na meer dan 15 uur in een vliegtuig te hebben gezeten. De vlucht van London naar Buenos Aires werden we geupgraded naar stoelen met meer beenruimte, erg relaxed dus.
Eenmaal aangekomen bij ons hostel in Buenos Aires, Tango y Bandoneon, gingen we de stad verkennen. Helaas niet onder het genot van wat zonnestralen, sterker nog we hebben geen zon gezien in heel Buenos Aires. We hebben wat bouwwerken bekeken, maar Jolien en ik zijn toch meer onder de indruk van natuurschoon. De volgende dag hadden we in de avond een tango les. Eerst een lekkere empanada, een soort appelflap maar dan gevuld met vlees, daarna een heerlijke steak. En natuurlijk een lekkere cerveza erbij. Deze jongen helemaal gelukkig. Oja, nu moeten we nog de tango dansen... ehm oke. Gelukkig hadden we een leuke dansleraar. Na verschillende danspartners blauwe tenen te hebben gegeven, nogmaals sorry daarvoor, mochten we een tango show aanschouwen door echte tango dansers. Erg leuk om te zien.
De dag erna nog steeds geen zon en daarom leek het een leuk idee om eens een kijkje te gaan nemen in Colonia, Uruguay. Een charmant stadje, maar helaas was daar ook geen zon te vinden. Er was ons verteld dat er een hop on hop off bus rond reed elk (half??) uur met een engelse gids. Omdat de bus pas een uur later vertrok, besloten wij alvast Colonia te gaan verkennen en dan op een ander punt de bus te pakken. De bus kwam niet opdagen en de weergoden hadden besloten dat het toch echt even (lees, best wel lang) heel hard moest regenen. Met een nat pak terug gelopen naar de haven, daar geïnformeerd en er reed ineens wel een bus, met spaanse gids. Die gepakt en toch een klein beetje een indruk kunnen krijgen van Colonia.
We hadden genoeg van de regen en vertrokken naar Puerto Iguazu. Een plaatsje vlakbij de Iguazu watervallen. De reis per bus duurde 23 uur, maar door het systeem van ik-stop-de-backpacks-in-de-bus-en-Jolien-gaat-alvast-de-plaatsen-regelen, zaten we bovenin vooraan en hadden een hele fijne plaats. De tijd vloog dan ook voorbij. Bij het hostel Guembe hebben we onze spullen achter gelaten en zijn we het stadje gaan verkennen, met stiekem toch erg mooie uitzichten.
De dag daarna zijn we naar de watervallen gegaan. Iets later dan gepland want de minivan was ons vergeten. Gelukkig was het alle stress waard, want toen we 2,5 uur later toch in het park waren, keken we onze ogen uit. We hadden een leuke gids die ons vliegensvlug door het park leidde naar de rest van de groep want die waren dus op ons aan het wachten. Anyhow, wij waren waar we wilden zijn. Na verschillende uitkijkpunten over de waterval te hebben gezien, kwam het hoogtepunt van de dag (vond ik dan). Met een snelle boot onder de watervallen door varen, en zeiknat worden. Met onze rollei camera die waterdicht is hebben we een paar hilarische filmpjes gemaakt. De twee dagen erna hebben we rustig aan gedaan en even genoten van een frisse duik in het zwembad van het hostel.
Op 11 september zijn we vertrokken naar Salta, een plaatsje in het noorden van Argentinië. Weer met een bus, deze keer duurde de rit maar liefst 30 uur. Dit was ook weer prima vol te houden. Het hostel (Sol Huasi I) waar we onze eerste twee nachten hadden geboekt beviel niet (koud, weinig privacy), en daarom zijn we na de eerste nacht vertrokken naar het hostel Salta por siempre. Een hele verbetering met een mooi binnenpleintje.
We deden een dagtripje naar Cafayate. Een hele mooie rit door de bergen, maar we verschillende stops maakten om te genieten van het landschap dat is gevormd door wind en water. De gids, die na een paar uur door had dat we haar echt niet konden volgen in het Spaans, vertelde dat je verschillende dingen in de bergen kunt zien. Zo zijn er een kikker/konijn, het hoofd van een aap, kastelen. Ik kan me best voorstellen dat als je lang genoeg door dit landschap dwaalt je uiteindelijk dingen gaan zien, zeker als je net wat wijn op hebt... wij hebben zelf ook een klein wijnproeverijtje gedaan, wat prima beviel op de lege maag. Het herkennen van vormen ging daarna ook een stuk gemakkelijker.
Ondertussen had Jolien een nieuwe BFF gemaakt. Het kan aan mij liggen maar het leek wel alsof ze verliefd was op Jolien. Haar vader en oom waren normaler :p. 's Avonds zijn we met z'n allen naar een lokaal restaurantje geweest waar we op z'n minst gezegd vriendelijk werden ontvangen door alle serveersters. Ze stonden allemaal te wapperen met de menu kaart om bij hun te gaan zitten. Een erg grappig schouwspel, maar helaas geen foto van. De dag daarna hebben we geprobeerd het rustig aan te doen en op 15 september verlieten we Salta en Argentinië om door de bergen in Chili te geraken. De avonturen die we daar beleefd hebben bewaar ik voor mijn volgende verslag.
Adios amigos
Eenmaal aangekomen bij ons hostel in Buenos Aires, Tango y Bandoneon, gingen we de stad verkennen. Helaas niet onder het genot van wat zonnestralen, sterker nog we hebben geen zon gezien in heel Buenos Aires. We hebben wat bouwwerken bekeken, maar Jolien en ik zijn toch meer onder de indruk van natuurschoon. De volgende dag hadden we in de avond een tango les. Eerst een lekkere empanada, een soort appelflap maar dan gevuld met vlees, daarna een heerlijke steak. En natuurlijk een lekkere cerveza erbij. Deze jongen helemaal gelukkig. Oja, nu moeten we nog de tango dansen... ehm oke. Gelukkig hadden we een leuke dansleraar. Na verschillende danspartners blauwe tenen te hebben gegeven, nogmaals sorry daarvoor, mochten we een tango show aanschouwen door echte tango dansers. Erg leuk om te zien.
De dag erna nog steeds geen zon en daarom leek het een leuk idee om eens een kijkje te gaan nemen in Colonia, Uruguay. Een charmant stadje, maar helaas was daar ook geen zon te vinden. Er was ons verteld dat er een hop on hop off bus rond reed elk (half??) uur met een engelse gids. Omdat de bus pas een uur later vertrok, besloten wij alvast Colonia te gaan verkennen en dan op een ander punt de bus te pakken. De bus kwam niet opdagen en de weergoden hadden besloten dat het toch echt even (lees, best wel lang) heel hard moest regenen. Met een nat pak terug gelopen naar de haven, daar geïnformeerd en er reed ineens wel een bus, met spaanse gids. Die gepakt en toch een klein beetje een indruk kunnen krijgen van Colonia.
We hadden genoeg van de regen en vertrokken naar Puerto Iguazu. Een plaatsje vlakbij de Iguazu watervallen. De reis per bus duurde 23 uur, maar door het systeem van ik-stop-de-backpacks-in-de-bus-en-Jolien-gaat-alvast-de-plaatsen-regelen, zaten we bovenin vooraan en hadden een hele fijne plaats. De tijd vloog dan ook voorbij. Bij het hostel Guembe hebben we onze spullen achter gelaten en zijn we het stadje gaan verkennen, met stiekem toch erg mooie uitzichten.
De dag daarna zijn we naar de watervallen gegaan. Iets later dan gepland want de minivan was ons vergeten. Gelukkig was het alle stress waard, want toen we 2,5 uur later toch in het park waren, keken we onze ogen uit. We hadden een leuke gids die ons vliegensvlug door het park leidde naar de rest van de groep want die waren dus op ons aan het wachten. Anyhow, wij waren waar we wilden zijn. Na verschillende uitkijkpunten over de waterval te hebben gezien, kwam het hoogtepunt van de dag (vond ik dan). Met een snelle boot onder de watervallen door varen, en zeiknat worden. Met onze rollei camera die waterdicht is hebben we een paar hilarische filmpjes gemaakt. De twee dagen erna hebben we rustig aan gedaan en even genoten van een frisse duik in het zwembad van het hostel.
Op 11 september zijn we vertrokken naar Salta, een plaatsje in het noorden van Argentinië. Weer met een bus, deze keer duurde de rit maar liefst 30 uur. Dit was ook weer prima vol te houden. Het hostel (Sol Huasi I) waar we onze eerste twee nachten hadden geboekt beviel niet (koud, weinig privacy), en daarom zijn we na de eerste nacht vertrokken naar het hostel Salta por siempre. Een hele verbetering met een mooi binnenpleintje.
We deden een dagtripje naar Cafayate. Een hele mooie rit door de bergen, maar we verschillende stops maakten om te genieten van het landschap dat is gevormd door wind en water. De gids, die na een paar uur door had dat we haar echt niet konden volgen in het Spaans, vertelde dat je verschillende dingen in de bergen kunt zien. Zo zijn er een kikker/konijn, het hoofd van een aap, kastelen. Ik kan me best voorstellen dat als je lang genoeg door dit landschap dwaalt je uiteindelijk dingen gaan zien, zeker als je net wat wijn op hebt... wij hebben zelf ook een klein wijnproeverijtje gedaan, wat prima beviel op de lege maag. Het herkennen van vormen ging daarna ook een stuk gemakkelijker.
Ondertussen had Jolien een nieuwe BFF gemaakt. Het kan aan mij liggen maar het leek wel alsof ze verliefd was op Jolien. Haar vader en oom waren normaler :p. 's Avonds zijn we met z'n allen naar een lokaal restaurantje geweest waar we op z'n minst gezegd vriendelijk werden ontvangen door alle serveersters. Ze stonden allemaal te wapperen met de menu kaart om bij hun te gaan zitten. Een erg grappig schouwspel, maar helaas geen foto van. De dag daarna hebben we geprobeerd het rustig aan te doen en op 15 september verlieten we Salta en Argentinië om door de bergen in Chili te geraken. De avonturen die we daar beleefd hebben bewaar ik voor mijn volgende verslag.
Adios amigos
-
24 September 2014 - 19:21
Mama:
hi, Kids, wat een avonturen. en ik geniet stilletjes net zo hard met jullie mee.
ook hele mooie foto's. Geniet er van, zo een ervaring vergeet je nooit meer.
liefs, mama -
24 September 2014 - 20:00
Annelies:
Fijn om een verslag te lezen van jullie. De foto's zijn geweldig!
Van je moeder hoorde ik al dat het goed gaat met jullie.
Geniet nog maar van wat er nog op jullie pad komt en we hopen daar snel meer over te lezen en zien. -
24 September 2014 - 20:15
Elke De Kramer:
Hahaha die nieuwe bff van Jolien doet het 'm! Zo leuk om het verhaal van 2 kanten te kunnen lezen! -
25 September 2014 - 01:35
Rob:
Haha, minibuijs typt lekker door ;). Hoewel jullie hetzelfde meemaken is het grappig om het van twee kanten te lezen ;). Xx -
25 September 2014 - 16:37
Wilma:
Prachtig om zo van 2 kanten jullie verhaal te lezen.Maar dat jullie genieten mag duidelijk zijn.
Het voelt hier ook alsof jullie al heel lang weg zijn.Maar nog even he jongen en dan samen ooie dingen beleven met zijn viertjes,Zorg zoals gewoonlijk goed voor mijn/ons meisje!! XX -
26 September 2014 - 15:11
Jac Jo Kerstens:
hoi thom en jolien
zo te lezen gaat het jullie goed
wel lang in de bus
verder goede reis
groetjes jac jo -
27 September 2014 - 16:52
Karina:
Heb jullie verhalen uitgeprint en aan oma van Ackeren gegeven. Kan ze deze op haar gemak lezen. -
08 Oktober 2014 - 22:19
De Naaldjes:
Hoi Thom en Jolie, zo te zien aan de foto's en de reisverslagen genieten jullie wel.
Je neemt er wel de tijd voor he om zulke mooie verslagen te maken. Geniet nog maar lekker want voor je het weet is het jaar om.
Groetjes Jeanne Anouk en Annemarie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
