Chili & Bolivia - High in the sky
Door: Thom Buijs
Blijf op de hoogte en volg Thom
29 September 2014 | Bolivia, Copacabana
We waren in de wolken, letterlijk. Nadat we Salta achter ons hebben gelaten zijn we vertrokken naar Chili, San Pedro de Atacama. Met de bus door een prachtig landschap. Een erg hoog landschap, waarvan ik het aantal meters boven NAP even niet meer weet. Tegen de tijd dat we de douane hadden bereikt, hadden we wel een beetje last van hoogteziekte, dus veel drinken en niet teveel eten werd ons aangeraden.
Eenmaal aangekomen in Chili, kwamen we in een hostel een eindje uit het centrum, best wel basic, maar op zich goed genoeg. De dag erna zijn we San Pedro gaan verkennen en werd ik beloond met heerlijk bereide kippenpoten. De straathonden lusten ook wel een hapje, maar helaas vingen ze bot.
Vlakbij San Pedro is Moon Valley, volgens de Donald Duck mini pocket die ik heb meegenomen is dit de droogste woestijn ter wereld. Volgens de ietwat excentrieke gids waarmee we de vallei gingen bezoeken ook. Dit gebied, wat ik meer op een Mars-landschap vind lijken, is best indrukwekkend. Daar hebben we dan ook een paar mooie foto's gemaakt.
Na dit korte bezoekje aan Chili, zijn we naar Bolivia gegaan, met een trip door de Uyuni zoutvlaktes. We moesten wel even wachten bij de Chileense douane omdat de werknemers nog last hadden van een kater van het feestje van de vorige dag. Na ook de ijskoude Boliviaanse douane gepasseerd te zijn, werden onze backpacks in een 4 WD gelegd en daarmee zijn we onze reis vervolgd.
Een prachtige omgeving, gevormd door verschillende soorten natuurkrachten. De verschillende meren die we tegenkwamen met verschillende kleuren om diverse redenen, waren zeker de moeite waard. Een hotspring op deze hoogte (4400 meter ongeveer) hebben we even getest en was een heerlijke manier om even op te warmen. Samen met de geisers die heerlijk stonken, getuigen deze verschijnselen dat er een enorme massa magma onder de grond zit, die volgens onze excentrieke gids elk moment zou kunnen ontploffen. Maar daar trokken wij en de vele flamingo's ons niks van aan.
De eerste overnachting leek erg op het slapen in een vriescel. Met geen slaapzak en een extra deken plus alle kleren die ik kon vinden heb ik de nacht doorgebracht. Het ijs op de ramen getuigde van een verfrissende temperatuur onder de 0 graden. De tweede overnachting was een stuk warmer en het gebouw was compleet van zout gemaakt. Ik heb even geproefd en het smaakte inderdaad naar zout.
Als laatste zijn we naar de zoutvlaktes gegaan. We vertrokken al vroeg in de ochtend om de zonsopgang te zien, daarna hebben we wat gekke foto's gemaakt. Doordat alles wit is van het zout is er een optisch bedrog doordat je de diepte niet goed kunt waarnemen. 's Middags zijn we naar een treinkerkhof geweest. Verschillende locomotieven, verminkt door slijptollen en plasmasnijders, waren hier voorgoed weggestald. Sommige kwamen uit 1915! Daarna eindigde de trip in Uyuni.
We zijn eigenlijk door Bolivia geracet. Een dagje in Potosi, wat zichzelf als hoogst bevolkt stadje ter wereld beschouwt (4060 meter). Daarna door naar Sucre, waar we verwend werden met een guesthouse waar we de enige gasten waren en vervolgens de hoofdstad, La Paz. Daar sliepen we voor het eerst in een hotel, omdat het net zo goedkoop was als een hostel. Door een misverstand sliepen we op de 5de verdieping, wat een prachtig uitzicht gaf.
Een citytour met een gezellige gids heeft ons een hoop geleerd over de gewoontes van de mensen en de rituelen. Zo dragen alle vrouwen daar een bolhoed, omdat dat een teken van status is. Hoe duurder de hoed, hoe hoger de status. Volgens de gids komt dit doordat de Britten ooit een verkeerde lading hadden geïmporteerd voor de werknemers die het spoor aanlegden. Daardoor verzonnen ze dat deze hoeden een enorme trend waren in Europa en op die manier wilde alle vrouwen zo'n hoed hebben. Daarom zijn ze altijd te klein. De typische klederdracht waardoor deze vrouwen enorme heupen lijken te hebben is bewust om de mannen te versieren. In Nederland probeert iedereen juist zo slank mogelijk te lijken...
De Boliviaanse president is nog iets gekker. Hij is zo anti-Amerikaans dat hij een klok heeft die precies andersom loopt dan elk ander uurwerk. Gelukkig voor hem spoelt het toilet al tegen de klok in, of in zijn geval met de klok mee, door.
De gids heeft ons ook uitgelegd waarom er overal lama- en alpacafoetussen te koop hangen. Deze worden gebruikt als offer voor geluk of gezondheid. Om zelf een beter leven te krijgen of iemand toe te wensen moet je een leven nemen. Daarnaast wordt ook snoep geofferd. Wit snoep als je iemand iets goeds wilt toewensen, zwart snoep als je iemand ongeluk wilt geven. Dit alles wordt verbrand en je wens zal worden vervuld.
Met de kabelbaan zijn we naar Altiplano geweest wat vroeger een deel van La Paz was. Tijdens deze rit gingen we boven een gigantisch kerkhof heen wat meer weg had van een klein dorpje. De dag sloten we af met een ontspannende thee genaamd Sultana.
Als laatste plaatsje in Bolivia zijn we naar Copacabana gegaan. Eerst werden we zelf met een bootje het Titicacameer overgezet en daarna volgde de bus. Helaas is deze Copacabana niet zo warm dat je er met je zwembroekje aan op het strand kunt liggen. Toch zijn we wel het water op gegaan met een waterfiets. Voor de rest hebben we het rustig aan gedaan en lekker gerelaxt. Even bijtanken om daarna onze Peruaanse stempel in ontvangst te nemen.
Eenmaal aangekomen in Chili, kwamen we in een hostel een eindje uit het centrum, best wel basic, maar op zich goed genoeg. De dag erna zijn we San Pedro gaan verkennen en werd ik beloond met heerlijk bereide kippenpoten. De straathonden lusten ook wel een hapje, maar helaas vingen ze bot.
Vlakbij San Pedro is Moon Valley, volgens de Donald Duck mini pocket die ik heb meegenomen is dit de droogste woestijn ter wereld. Volgens de ietwat excentrieke gids waarmee we de vallei gingen bezoeken ook. Dit gebied, wat ik meer op een Mars-landschap vind lijken, is best indrukwekkend. Daar hebben we dan ook een paar mooie foto's gemaakt.
Na dit korte bezoekje aan Chili, zijn we naar Bolivia gegaan, met een trip door de Uyuni zoutvlaktes. We moesten wel even wachten bij de Chileense douane omdat de werknemers nog last hadden van een kater van het feestje van de vorige dag. Na ook de ijskoude Boliviaanse douane gepasseerd te zijn, werden onze backpacks in een 4 WD gelegd en daarmee zijn we onze reis vervolgd.
Een prachtige omgeving, gevormd door verschillende soorten natuurkrachten. De verschillende meren die we tegenkwamen met verschillende kleuren om diverse redenen, waren zeker de moeite waard. Een hotspring op deze hoogte (4400 meter ongeveer) hebben we even getest en was een heerlijke manier om even op te warmen. Samen met de geisers die heerlijk stonken, getuigen deze verschijnselen dat er een enorme massa magma onder de grond zit, die volgens onze excentrieke gids elk moment zou kunnen ontploffen. Maar daar trokken wij en de vele flamingo's ons niks van aan.
De eerste overnachting leek erg op het slapen in een vriescel. Met geen slaapzak en een extra deken plus alle kleren die ik kon vinden heb ik de nacht doorgebracht. Het ijs op de ramen getuigde van een verfrissende temperatuur onder de 0 graden. De tweede overnachting was een stuk warmer en het gebouw was compleet van zout gemaakt. Ik heb even geproefd en het smaakte inderdaad naar zout.
Als laatste zijn we naar de zoutvlaktes gegaan. We vertrokken al vroeg in de ochtend om de zonsopgang te zien, daarna hebben we wat gekke foto's gemaakt. Doordat alles wit is van het zout is er een optisch bedrog doordat je de diepte niet goed kunt waarnemen. 's Middags zijn we naar een treinkerkhof geweest. Verschillende locomotieven, verminkt door slijptollen en plasmasnijders, waren hier voorgoed weggestald. Sommige kwamen uit 1915! Daarna eindigde de trip in Uyuni.
We zijn eigenlijk door Bolivia geracet. Een dagje in Potosi, wat zichzelf als hoogst bevolkt stadje ter wereld beschouwt (4060 meter). Daarna door naar Sucre, waar we verwend werden met een guesthouse waar we de enige gasten waren en vervolgens de hoofdstad, La Paz. Daar sliepen we voor het eerst in een hotel, omdat het net zo goedkoop was als een hostel. Door een misverstand sliepen we op de 5de verdieping, wat een prachtig uitzicht gaf.
Een citytour met een gezellige gids heeft ons een hoop geleerd over de gewoontes van de mensen en de rituelen. Zo dragen alle vrouwen daar een bolhoed, omdat dat een teken van status is. Hoe duurder de hoed, hoe hoger de status. Volgens de gids komt dit doordat de Britten ooit een verkeerde lading hadden geïmporteerd voor de werknemers die het spoor aanlegden. Daardoor verzonnen ze dat deze hoeden een enorme trend waren in Europa en op die manier wilde alle vrouwen zo'n hoed hebben. Daarom zijn ze altijd te klein. De typische klederdracht waardoor deze vrouwen enorme heupen lijken te hebben is bewust om de mannen te versieren. In Nederland probeert iedereen juist zo slank mogelijk te lijken...
De Boliviaanse president is nog iets gekker. Hij is zo anti-Amerikaans dat hij een klok heeft die precies andersom loopt dan elk ander uurwerk. Gelukkig voor hem spoelt het toilet al tegen de klok in, of in zijn geval met de klok mee, door.
De gids heeft ons ook uitgelegd waarom er overal lama- en alpacafoetussen te koop hangen. Deze worden gebruikt als offer voor geluk of gezondheid. Om zelf een beter leven te krijgen of iemand toe te wensen moet je een leven nemen. Daarnaast wordt ook snoep geofferd. Wit snoep als je iemand iets goeds wilt toewensen, zwart snoep als je iemand ongeluk wilt geven. Dit alles wordt verbrand en je wens zal worden vervuld.
Met de kabelbaan zijn we naar Altiplano geweest wat vroeger een deel van La Paz was. Tijdens deze rit gingen we boven een gigantisch kerkhof heen wat meer weg had van een klein dorpje. De dag sloten we af met een ontspannende thee genaamd Sultana.
Als laatste plaatsje in Bolivia zijn we naar Copacabana gegaan. Eerst werden we zelf met een bootje het Titicacameer overgezet en daarna volgde de bus. Helaas is deze Copacabana niet zo warm dat je er met je zwembroekje aan op het strand kunt liggen. Toch zijn we wel het water op gegaan met een waterfiets. Voor de rest hebben we het rustig aan gedaan en lekker gerelaxt. Even bijtanken om daarna onze Peruaanse stempel in ontvangst te nemen.
-
08 Oktober 2014 - 20:50
Karina:
Wat een avonturen weer. Jullie halen er echt wel alles uit zo. Zo mooi om te horen wat jullie allemaal zien en doen. En de mensen die je ontmoet. De uitleg die jullie geven over de lokale gebruiken is ook heel interessant. Nu snap ik sommige foto's s ook beter. -
08 Oktober 2014 - 22:23
Rianne:
Hoi Thom en Jolien,
Wat een fantastische foto's weer! Zo heeft ieder land toch weer iets speciaals he.
We hopen ook nog eens keer de Machu Pichu te kunnen beklimmen. Lijkt ons stik gaaf.
Dat mooie weer komt heus wel hoor. Ik de laatste foto's de korte broek al verschijnen!
Keep posting please! -
09 Oktober 2014 - 05:32
Bert-Jan:
Fantastisch, wist eigenlijk niet dat het daar zó hoog was, afdalen van 4 naar 2-duizend meter is inmens.
De indrukken zullen jullie wel doen duizelen. De hang naar een korte broek, mss zelfs aan de rand van een zwembad, cocktailtje in de hand, kan ik me voorstellen. Even resetten ...
Muchos plezieros Amigos ! -
09 Oktober 2014 - 08:10
Annelies:
Hoi Thom en Jolien,
Wat een belevenissen maken jullie mee zeg, leuk om te lezen. We kijken uit naar je volgende verslag -
09 Oktober 2014 - 16:37
Wilma:
Ben weer helemaal bij,je moet er even voor gaan zitten,maar dan heb je ook wat!! XX -
12 Oktober 2014 - 20:18
Oma Buijs:
Thom & Jolien
Ook hier willen wij jullie laten weten dat we genieten van hetgeen jullie meemaken
en reizen in gedachten mee
Opa en Oma -
14 Oktober 2014 - 22:15
Marianne Van Rijsbergen:
Hoi Thom en Jolien, ik heb het mailadres van je ma gekregen zodat wij ook jullie reisverslagen kunnen lezen. wat geweldig al die mooie plaatsen en gebieden die jullie nu bezoeken, en de nieuwe mensen die jullie daar ontmoeten, geniet van alles daar, nog heel veel reisplezier, en ik kijk uit naar je volgende verslag, Groetjes uit Oud Gastel van oom Wil en tante Marianne, -
08 November 2014 - 19:35
Ria Rijsdijk:
Hallo Thom en Jolien, 'n beetje laat dat ik reageer, maar wat hebben jullie het leuk . Gr. En veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
